Expositie Christa Zentveld, Jacqueline van den Bos en Dorette Giling

Drie Noord-Hollandse dames in galerie De Kapberg

Christa Zentveld, Dorette Giling en Jacqueline van den Bos zijn al bijna 50 jaar vriendinnen. Wat hen samenhoudt, is hun liefde voor elkaar, de kunst en de natuur. Ze kwamen elkaar tegen op de middelbare school in Alkmaar en daarna op de kunstacademie in Amsterdam. Na de academie hebben ze elk op hun eigen wijze hun kunst verder ontwikkeld. Zij presenteren nu hun uiterst gevarieerde werk in galerie De Kapberg.

Dorette Giling: "Mijn werk balanceert altijd op de rand van functioneel en autonoom. Het is te gebruiken als vaas of schaal maar je kunt het tegelijkertijd als zelfstandig beeld beschouwen. Ik werk veelal met klei en word geïnspireerd door architectonische en organische vormen uit de natuur. Het laatste werk is heel licht van materiaal. Karton, kunststof, gips en verf. Met eindeloos geduld bouw ik deze architectonische werken. Al bouwend kom ik van de ene in de andere vorm, in mijn gedachten talloze vormen, lijnen, ruimtes en landschappen die ik ooit heb aanschouwd. Ik herbouw ze zo dat er een nieuwe wereld en soms een nieuwe natuur ontstaat".

Jacqueline van den Bos: "Mijn werk ontstaat geleidelijk. Onderweg, kijkend uit de trein zag ik mijn slingerschilderijen. Wegen boven, onder, tussen en naast elkaar slingerend. Een macramé van wegen. Brug, spoorbaan, snelweg…lijnen en richtingen. Wandelend in de bergen zag ik op de route kleine kronkelwegen tussen massieve bergen. Dan ben je klein. Je voelt de krachten en natuurvolumes om je heen. Altijd is alles in beweging, het is één organisch gebeuren. Wat ik zie en voel probeer ik te vangen in abstracte schilderijen, collages en kleine houten objecten. Van uitgewogen composities en kleurig olieverf tot waar de beweging de schilderkwast direct lijkt te sturen".

Christa Zentveld: "Het werken in de kunst is voor mij een manier om vorm te geven aan mijn verwondering over het leven. Het doet mij kijken, het scherpt mijn zintuigen en doet schellen van mijn ogen vallen. Mijn olieverfschilderijen hebben een herkenbare, figuratieve stijl, verwant aan het expressionisme met een zekere dromerigheid en een welhaast aaibare structuur. De knipsels, meer recent werk, zijn werken ontstaan met papier, schaar en lijm en hebben een meer abstracte vormtaal. Het schuiven met stukken papier is voor mij als een schikken, een herschikken van alles wat er is. Aftasten van ruimte, iedere vorm op zich en ten opzichte van elkaar. Het is beweging, bouwen, interactie, een reiken naar. Trachten gedichten in kleur en vorm te maken".